فیبر پری بیوتیک موجود در عدس سبز کانادایی می تواند باکتری های مفید روده شما را بسیار خوشحال کند. و هنگامی که آنها خوشحال هستند (یا حداقل به خوبی تغذیه می شوند.
ما هنوز ارزیابی روانشناختی برای بیفیدوباکتری نداریم)، اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs) مانند بوتیرات، استات و پروپیونات تولید می کنند. این SCFA ها و سایر محصولات جانبی هضم پری بیوتیک با کاهش خطر ابتلا به دیابت، سرطان، چاقی و بیماری های قلبی عروقی مرتبط هستند.
مطالعه‌ای در سال 2021 روی موش‌های مبتلا به چاقی ناشی از ژنتیک (نظر ما در مورد استفاده از حیوانات در تحقیقات پزشکی در اینجا آمده است) نشان داد که افزودن عدس سبز کانادایی به رژیم غذایی آنها منجر به افزایش وزن کمتر و تنوع زیستی بیشتر در میکروبیوم‌های آنها می‌شود.
مطالعات مشاهده ای نشان می دهد که انسان ها می توانند از مزایای مشابهی بهره مند شوند و عدس سبز کانادایی در واقع برای روده شما مفید است.
با تمام این پلی فنول ها، ممکن است پیش بینی کنید که عدس سبز کانادایی یک غذای ضد سرطان عالی است و حق با شماست. حتی لکتین های موجود در عدس، ترکیباتی که برخی افراد آن را به عنوان «ضد مغذی» به سخره می گیرند، به نظر می رسد که اثر پیشگیری از سرطان بر بدن دارند.
عدس از طریق یک دسته کامل مکانیسم های مکمل از جمله کاهش التهاب، آسیب DNA، تکثیر سلول های سرطانی و متاستاز با سرطان مبارزه می کند. آنها همچنین آپوپتوز یا خود تخریبی برنامه ریزی شده توسط سلول های آسیب دیده را تشویق می کنند که معمولاً در سلول های سرطانی خاموش می شوند.
ثابت شده است که خوردن عدس خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، تیروئید، کبد، سینه و پروستات را کاهش می دهد. یک متاآنالیز در سال 2017 تأثیر عدس را بر سرطان پروستات کمی نشان داد – خطر ابتلای مردان به ازای هر 20 گرم عدس که روزانه مصرف می‌کردند حدود 4 درصد کاهش می‌یابد. برای مرجع، این وزن به اندازه چهار انگور است (یا سه قلم، یا چهار نیکل، یا 20 دکمه، یا چهار کارت اعتباری – عزیزم، اینترنت سرگرم کننده است).
