نواحی بحرانی روپوش‌های ایزوله شامل همان نواحی روپوش‌های جراحی می‌شوند، اما شامل کل روپوش، به استثنای سرآستین‌ها، لبه‌ها و پابندها می‌شوند. بنابراین، آزمایش‌های حفاظتی مورد نیاز باید در مناطق بحرانی روپوش انجام شود.
روپوش پزشکی اصفهان بهتر است از جنس سبک و نخی باشد تا در زمان کار پزشک با آن احساس راحتی نماید.
صرف نظر از ماهیت یکبار مصرف یا قابل استفاده مجدد، روپوش های L1 باید دارای نفوذ ضربه باشند. روپوش های L2 و L3 باید دارای نفوذ ضربه ≤1.0 گرم و همچنین مقدار فشار هیدرواستاتیک برای L2 و > 50 سانتی متر برای L3 باشند.
لازم به ذکر است که روپوش‌های L1 برای عملکرد فشار هیدرواستاتیکی در AATCC 127.1 مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند، هر دو تست نفوذ ضربه و فشار هیدرواستاتیک معیارهایی برای عملکرد سد مایع با سطوح مختلف نیرو هستند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) در حال حاضر توصیه هایی را در مورد زمان و سطح PPE به منظور جلوگیری از قرار گرفتن در معرض بیماری های عفونی ارائه می دهد.
طبق دستورالعمل CDC برای اقدامات احتیاطی ایزوله، لباس های ایزوله باید برای محافظت از HCW پوشیده شود. بازوها و سایر نواحی در معرض در طول عمل ها و فعالیت های مراقبت از بیمار زمانی که تماس با لباس، خون، مایعات بدن، ترشحات و مواد دفعی پیش بینی می شود.
با ادامه همه‌گیری کووید مجموعه‌ای از استراتژی‌ها یا گزینه‌ها را برای بهینه‌سازی استفاده از روپوش‌های پزشکی در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی زمانی که منابع محدود بود، ارائه کرد که به عنوان «ظرفیت افزایش» شناخته می‌شود.
ظرفیت افزایش را به عنوان «توانایی مدیریت افزایش ناگهانی و غیرمنتظره در حجم بیمار که در غیر این صورت به شدت ظرفیت فعلی یک مرکز را به چالش می‌کشد یا از آن فراتر می‌برد» تعریف می‌کند.
روپوش‌ها، با بیان این که روپوش‌های قابل استفاده مجدد (یعنی قابل شستشو) معمولاً از پارچه‌های پلی استر یا پلی استر-پنبه ساخته می‌شوند، بر خلاف اکثر لباس‌های یکبار مصرف که از مواد غیر بافته ساخته می‌شوند. بنابراین قابل استفاده مجدد است.
