سه ماده محبوب دستکش در بازار امروز نیتریل، لاتکس و وینیل هستند. ما در سال‌های اخیر شاهد محبوبیت دستکش نیتریل بوده‌ایم، اما تفاوت آن چیست؟ و از چه نوع باید استفاده کرد؟ در این مقاله، ما این انواع دستکش را بررسی می‌کنیم تا بتوانید آگاهانه تصمیم بگیرید که کدام نوع برای آزمایشگاه شما مناسب‌تر است.
نیتریل یک لاستیک بادوام و مصنوعی است که از نظر فنی به عنوان لاستیک آکریلونیتریل بوتادین شناخته می شود و به دلایلی ساخته شده است.
یعنی به دلیل مسائل مربوط به آلرژی های رایج به دستکش لاتکس فاین و عدم محافظت در برابر حلال هایی که لاتکس ارائه می دهد.
این دستکش ها برای اولین بار در اواسط دهه 1990 معرفی شدند و برای کاربردهای پزشکی هدف قرار گرفتند اما از آن زمان به طور گسترده برای مشتریان آزمایشگاهی و صنعتی محبوب شدند.
دستکش های نیتریل بدون لاتکس هستند و میزان حساسیت بسیار پایینی دارند (کمتر از 1٪ از کاربران). آنها محبوب ترین نوع دستکش هستند که امروزه استفاده می شود که عمدتاً به دلیل تطبیق پذیری آنها (تقریباً در هر صنعتی قابل استفاده است)، نرخ آلرژی بسیار پایین و قیمت آنها است.
به‌طور سنتی، دستکش‌های نیتریل بسیار گران‌تر از لاتکس بودند، اما با محبوبیت روزافزون آنها، شاهد کاهش قیمت‌ها در سال‌های اخیر به حدی بوده‌ایم که در مقایسه با دستکش‌های لاتکس، اگر نگوییم ارزان‌تر، قیمت‌های آنها همتراز است.
نیتریل در مقایسه با لاتکس دارای مقاومت شیمیایی عالی است. این یکی از مزایای اصلی دستکش نیتریل است و اغلب زمانی استفاده می شود که کاربر با مواد خطرناک تماس پیدا کند.
برای مقایسه کامل مقاومت شیمیایی بین مواد دستکش، نمودار مقاومت شیمیایی ما را ببینید (توجه داشته باشید: مقاومت شیمیایی واقعی می تواند بین تولید کنندگان متفاوت باشد).
مزیت بزرگ دستکش های نیتریل (اغلب نادیده گرفته می شود) این است که مواد در هنگام سوراخ شدن تمایل به پاره شدن دارند. این یک راه آسان برای تشخیص آسیب دیدن دستکش است.
