هزاران سال است که سرکه سفید سه لیتری به عنوان چاشنی اسیدی در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفته است. سرکه حاوی مواد مغذی و اجزای زیست فعال مختلفی است که با روش‌های تخمیر در حالت مایع و جامد دم می‌شوند.
این بررسی مواد مغذی و اجزای زیست فعال موجود در انواع مختلف سرکه و خواص عملکردی آنها را برجسته می کند. مواد مغذی موجود در سرکه شامل اسیدهای آمینه، قندها، ویتامین ها و مواد معدنی است.
عملکرد این مواد مغذی عبارت بودند از: انرژی مشیت، تنظیم تنظیم متابولیسم سلولی، تنظیم ایمنی، آنتی اکسیدان، ضد انعقاد و بهبود رشد مغز علاوه بر این، اجزای فعال زیستی موجود در سرکه شامل اسیدهای آلی، پلی فنول ها، ملانوئیدین ها و تترمتیل پیرازین است.
که دارای عملکرد آنتی اکسیدانی، تنظیم متابولیسم چربی، محافظت از کبد، کنترل فشار خون و گلوکز، ضد خستگی و ضد تومور است. با این حال، مطالعات بیشتری برای کشف ترکیبات کاربردی جدید در سرکه ها و مکانیسم های مولکولی آنها بر روی فواید سلامتی در آینده مورد نیاز است.
سرکه، نوعی چاشنی اسیدی، بیش از 3000 سال است که استفاده می شود از هر دو روش تخمیر حالت جامد و مایع در تولید سرکه استفاده می شود.
بر اساس مواد خام مورد استفاده، سرکه تولید شده را می توان به سرکه دانه و سرکه میوه طبقه بندی کرد. سرکه یک غذای تخمیری شناخته شده در سراسر جهان است.
در کشورهای اروپایی، سرکه عمدتاً با استفاده از تخمیر حالت مایع مانند سرکه بالزامیک، سرکه شری و سرکه سیب تولید می شود.
مواد اولیه مورد استفاده در تهیه سرکه میوه هایی مانند انگور، سیب، گوجه فرنگی، خرمالو و آناناس است. در کشورهای آسیایی، بیشتر انواع سرکه، از جمله سرکه کوروزو، سرکه قدیمی شانشی، سرکه معطر ژنجیانگ و سرکه بائونینگ، با تخمیر حالت جامد دم می‌شوند. مواد خام شامل سورگوم، سبوس گندم، لوبیا، برنج و پوست برنج است.
